درمانگاه یا کلینیک چیست؟

درمانگاه یا کلینیک چیست؟

 

ما در این مقاله سعی بر این داشتیم تا برای سهولت در اطلاع از (چیستی و چرایی درمانگاه یا کلینیک) برای افراد داخل یا خارج از ایران، پرسش و پاسخ هایی که از مجموعه مالی و مالیاتی متین شده است را برایتان دسته بندی و یکجا

در اختیار شما مطالعه کننده گرامی قرار بدهیم.

 

امیدواریم که همیشه سلامت و تندرست باشید ، لیکن بیماری قرین با زندگی آدمی است و انواع بیماری روزانه انسان ها را تهدید می نماید. در صورت موجهه با بیماری به کجا باید مراجعه نماییم. در این مقاله به معرفی درمانگاه یا کلینیک می پردازیم.

انواع مراکز درمانی

آیا با انواع مراکز درمانی آشنایی داریم و ساختار و وظایف هر یک را می دانیم؟ در صورت آشنایی با این مراکز، در مواقع اضطرار و نیاز با سهولت بیشتری می توانیم به مکان درمانی مورد نیاز مراجعه و به سلامتی دست یابیم. در این مقاله به منظور آشنایی شما مطالعه کننده گرامی ، توضیحاتی در خصوص ویژگی های هر یک از مراکز درمانی ارائه خواهد شد.

مطب

مطب عموما جایی است که پزشک در آن به معاینه و درمان بیماران می‌پردازد. البته تسامحاً به محل فعالیت سایر شاغلین حرف پزشکی مانند روانشناس که دارای دفترکار می‌باشند نیز می‌توان مطب اطلاق کرد. واژه مطب اسم مکان از ریشه طب است و در پارسی به آن پزشکگاه هم می گویند. طبق قوانین موجود تأسیس مطب در ساختمان های مسکونی نیز مجاز است. هر پزشکی تنها پس از اخذ مجوزهای لازم مانند پروانه مطب از سازمان نظام پزشکی مجاز به تأسیس مطب است و مسئولیت اقدامات درمانی انجام شده در مطب برعهده پزشک می‌باشد . نصب تابلو، چاپ سرنسخه، تعرفه دریافتی از بیماران، اقدامات درمانی قابل انجام در مطب، فهرست ملزومات مطب و شرایط فیزیکی آن تابع قوانین موجود می‌باشد.

درمانگاه یا کلینیک

ریشه لغت کلینیک را بعضی در واژه انگلیسی (فرانسوی ( کْلی / ک ِ ) برگرفته از واژه Clinic  می دانند.

در ویکی پدیا این گونه تعریف شده است :

” ساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مرکز بهداشتی – درمانی که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص دارد.

معمولاً درمانگاه موسسه‌ای مستقل است که به درمان بیماران می‌پردازد ولی برخلاف بیمارستان بیماران را بستری نمی‌کند. ”

کلینیک می تواند  مراکز آموزش را نیز شامل شود، از جمله مراقبت های بیمارستانی اولیه، البته مراقبت های پزشکی ارائه شده توسط یک کلینیک ممکن است با یک بیمارستان ارتباط نداشته باشد. به طور معمول امروزه در مدیریت کلینیک ها بر خلاف گذشته از سیستم های مکانیزه و همچنین نرم افزار مدیریت درمانگاه و کلینیک تخصصی استفاده شود. هر درمانگاهی بجز مؤسس باید برای هر شیفت فعال خود دارای مسئول فنی پزشک باشد. درمانگاه می‌تواند عمومی یا تخصصی (مانند درمانگاه پوست و مو یا درمانگاه دندانپزشکی) باشد.

شرایط ساختمانی درمانگاه

ساختمان درمانگاه و تعداد اتاق ها و کلیه شرایط لازم برای تهویه ، نور ، سیستم های حرارتی و برودتی ، باید منطبق با اصول بهداشتی و فنی بوده و مورد قبول و تصویب وزارت یا دانشگاه / دانشکده مربوطه قرار گیرد.

تبصره 1 )

حداقل تعداد اتاق برای تاسیس درمانگاه عمومی شامل شش اتاق و یک سالن انتظار با امکانات کافی می باشد. سطح کلی زیر بنا باید حداقل 200 متر مربع بدون در نظر گرفتن فضای لازم جهت بخش های پاراکلینیک بوده و پیش بینی های لازم برای کلیه اقدامات ایمنی از جمله اطفای حریق شده باشد.

تبصره 2 )

حداقل تحت های لازم جهت تزریقات و پانسمان و سرم درمانی و تحت نظر ، 6 عدد با تفکیک فضای لازم برای خانم ها و آقایان می باشد. درمانگاه ها با توجه به جمعیت، پراکندگی بسیار خوبی دارند که البته نوع خدمت رسانی درمانگاه، ساعت کاری یا شبانه روزی بودن آن و پزشکان معالج آن در تعیین سطح کیفیت درمانگاه نقش به سزایی دارد.

کلینیک های بهداشت عمومی

برخلاف کلینیک های بیمارستانی که بیشترین رشد را در شهر داشته اند، کلینیک های بهداشت عمومی عمدتاً در شهرهای کوچک و روستاهای کوچک قرار دارند. در ایالات متحده اولین جنبش بزرگ در ایجاد کلینیک های بهداشت عمومی منجر به تشکیل انجمن ملی مطالعه و پیشگیری از بیماری سل در سال 1904 شد. هدف این انجمن برای مطالعه و جلوگیری از سل با ایجاد امکانات کلینیکی برای بررسی رایگان و درمان در هر شهرستان  بود. دیگر سازمان های بهداشت خصوصی در سراسر کشور، در زمینه های تخصصی پزشکی به سرعت این روش را برای بهبود کیفیت و افزایش میزان خدمات پزشکی در زمینه های خود به تصویب رساندند.

واحدهای بهداشت محلی دولتی کلینیک های مشابه را برای پیشگیری از بیماری های مؤثر و بیماری دراز مدت به کار می برند. چنین کلینیک هائی به طور کلی به یک مورد خاص پزشکی توجه دارند، معمولا یکی از موارد زیر است: سل، بیماری های منتقله از راه جنسی، مراقبت های قبل از زایمان، مراقبت از نوزاد، دندان، لوزه ها، چشم ها، کودکانی با تولد ناقص و سلامت روان. تمایل به ایجاد کلینیک های مسافرتی مانند کلینیک های دندان برای دانش آموزان وجود دارد. اغلب برای خدمات در کلینیک های بهداشت عمومی هزینه ای  دریافت نمی شود و برای درمان بسیاری از مشکلات پزشکی  هم هزینه ای دریافت نمی شود. معمولا مدیریت این کلینیک ها با نرم افزار های مدیریت کلینیک انجام می گیرد.

دی کلینیک

دی کلینیک از لحاظ امکانات و وسعت ، از درمانگاه بزرگ تر است. به عبارت دیگر دی کلینیک همان بیمارستان در ابعاد کوچک تر می باشد. در دی کلینیک ها ، عمل های سرپایی و جراحی محدود نیز صورت می پذیرد و این موضوع از لحاظ هزینه به نفع بیماران است. همان طور که در مطالب فوق ذکر شد ، فرد بیمار نمی تواند در درمانگاه بستری شود، اما در موارد اورژانسی و ضروری دی کلینیک می تواند حداکثر بیمار را به مدت ۲۴ ساعت بستری کند و برای انجام این امر، باید تخت، اتاق و لوازمات مورد نیاز را نیز داشته باشد.

همچنین وجود آمبولانس برای دی کلینیک های تخصصی که اعزام بیمار به مراکز دیگر یا بیمارستان ها دارند، الزامی است و باید محلی را به عنوان پارکینگ برای آن در نظر بگیرند. درمانگاه ها و نیز دی کلینیک ها باید ساعت کار پزشکان شاغل در آن محل را در تابلوی اعلانات، در معرض دیدن عموم و برای مراجعه کنندگان نصب نماید. از موارد حائز اهمیت، نصب تابلویی در داخل آنها و درج تعرفه های خدمات درمانی در آن است.

درمانگاه ها در صورتی که به صورت شبانه روزی فعال باشند ، عموماً در ساعات شب ، تنها بخش های تزریقات و پزشک عمومی آنها فعال است. دی کلینیک ها عموماً به صورت شبانه روزی فعالیت دارند. آنها در ساعات شب با امکانات بهتری در خدمت بیماران می باشند ، عموماً پزشکان متخصص نیز در ساعات شب در این مراکز حضور دارند.

تبصره

متراژ دی کلینیک حداقل 250 متر مربع باید باشد. قبل از احداث ، مجوز وزارت بهداشت و درمان و پس از احداث و قبل از بهره برداری ، باید کارشناسان ذیربط دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی استان ها بررسی های لازم را انجام داده و پروانه بهره برداری را صادر نمایند. قبل از بهره برداری بایستی یک نفر پزشک دارای صلاحیت ، به عنوان مسئول فنی توسط موسس یا موسسین دی کلینیک معرفی شود.

ساختمان پزشکان یا پلی کلینیک

مجتمعی که در آن انواع مختلف polyclinic ساختمان پزشکان بیماری‌ها و صدمات به‌طور سرپایی بررسی و درمان می‌شود. معمولاً مجتمع درمانی مانند درمانگاه موسسه ای مستقل است که به درمان بیماران می‌پردازد ولی برخلاف بیمارستان بیماران را بستری نمی‌کند و برخلاف درمانگاه معمولاً همزمان بیماران در چند رشته تخصصی ( مانند چشم، ارتوپدی، قلب و …) پذیرش می‌شوند . مجتمع درمانی می‌تواند خصوصی، دولتی یا خیریه باشد. البته در قوانین مصوب فعلی بخش درمان ساختار مستقلی با نام مجتمع درمانی نداریم.

تفاوت کلینیک و پلی کلینیک

برخلاف ساختمان پزشکان، درمانگاه مؤسسه واحدی است لذا می‌تواند با سازمان های بیمه گر و ادارات قرارداد (جهت پذیرش بیماران) ببندد، سرنسخه و سربرگ داشته باشد و پذیرش و صندوق واحدی برای بخش های مختلف داشته باشد.

بیمارستان

در ویکی پدیا این گونه تعریف شده است :

” بیمارستان معمولاً یک ساختمان بزرگ یا چادر بزرگ است که در آن، انجام مراقبت و درمان از سوی پزشکان ، جراحان ، پرستاران ، بهیاران ، کارشناسان بیهوشی (هوشبری) و اتاق عمل ، متخصصان و دیگر افراد انجام می‌گیرد. ”

معمولا بیمارستان از نظر بزرگی فضا ، تعداد کارکنان ، انواع خدمات و تنوع رشته‌ های درمانی، وسیع تر از درمانگاه یا ساختمان پزشکان است. از لحاظ ماندگاری بیمار نیز ، بیمارستان عموماً به بستری افراد می پردازد و لذا ماندگاری بیمار در آن ، از تمامی دیگر انواع مراکز درمانی بیشتر است. «بیمارستان» یک واژه فارسی است که در دوران ساسانیان و پس از آن در جهان اسلام برای «محلِ نگهداری بیماران» به کار می‌رفته‌است. در لغت ، بیمارستان از واژه پهلوی «بیمار یا وِمار» و پسوند مکانِ «ستان» تشکیل شده‌است که به معنای «محل بیمار» است. این واژه در معنای نخستین خودش در دنیای قبل از اسلام در مورد دانشگاه ” جندی شاپور ” استفاده می شده ‌است. سپس واژه بیمارستان در مورد محل نگهداری بیماران در تمامی سرزمین‌های اسلامی به کار گرفته شد. در گذشته به بیمارستان، مریض‌خانه و خسته‌خانه هم گفته می‌شد.

هر بیمارستان از بخش ها و قسمت های مختلف تشکیل شده است :

بخش های درمانی

شامل داخلی ، جراحی ، ارتوپدی ، ارولوژی ، نوروسرجری ، اعصاب ، پوست ، روانپزشکی ، قلب  ، عفونی ، گوش و حلق و بینی ، چشم ، زنان و زایمان ، اورژانس، تریاژ ، اتاق عمل ، درمانگاه ، فیزیوتراپی ، داروخانه و اتاق عمل سرپایی نمونه هایی از این بخش ها هستند.

بخش های غیر درمانی

شامل مدیریت ، امور اداری ، خدمات ، امور مالی ، مددکاری ، کارگزینی ، کارپزدانی و کامپیوتر ، معاونت آموزشی ، اتاق ناظرین بیمه ها ، ITتاسیسات ، کتابخانه ، مخابرات ، نگهبانی ، حراست ، ماشین نویسی ، بایگانی ، نقلیه ، خیاط خانه ، آشپزخانه و سلف سرویس ، بانک ، فروشگاه ، نماز خانه ، اسناد و مدارک پزشکی (پذیرش) ، پاویون ، حسابداری ، واحد تغذیه و … .

 

بیشتر بخوانید:

_ رستوران چیست؟
_ مفاصا حساب بیمه چیست؟
_ راس گیری چک چیست؟
_ ثبت سفته در دفتر حسابداری
_ حسابداری مدیریت و هرآنچه که باید از آن بدانید
_ تفاوت چک بین بانکی و چک بانکی
_ صورت مغایرت بانکی چیست؟
_ تراز آزمایشی چیست و چه تفاوتی با ترازنامه دارد؟
_ ‌تسهیم سربار چیست و انواع آن کدامند؟
_ حساب ‌های انتظامی در حسابداری چیست؟
_ علت قطع شدن یارانه + دلایل مسدود شدن حساب متصل یارانه
_ فسخ قرارداد چیست؟ همه چیز درباره فسخ قرارداد کاری
_ سامانه ساد ۲۴ چیست؟ + ویژگی ها و کارایی
_ بازار بورس چیست؟ + عملکرد های بازار سهام (بخش دوم)
_ حسابدار با یک دفتردار چه تفاوت هایی دارند؟
_ ممیز مالیاتی چه کسی است؟ + وظایف، ویژگی ها و اهمیت ممیز مالیاتی در حوزه حسابرسی
_ دفتر حساب کل چیست؟ + کارایی و چرایی استفاده از این دفاتر
_ حسابداری چیست؟ + انواع حسابداری و چرایی اهمیت آن برای یک تجارت
_ از محاسبان قسم خورده تا حسابداران رسمی
_ سوالات متداول درباره مالیات و (مالیات بر ارزش افزوده) در ایران
_ انواع مالیات ها + قوانین مالیاتی ایرانی آمریکایی های مقیم در ایران
_ سازمان بیمه تامین اجتماعی + انواع بیمه ها و قوانین بیمه ای حاکم بر جامعه
_ حسابرسی مالی چیست؟ + هدف اصلی حسابرسی مالی
_ قوانین و مقررات بیمه ایران (سرمایه گذاران خارجی) + تبصره ها
_ حسابداری برای شرکت های نوپا و کوچک (بخش اول)
_ حسابداری برای شرکت های نوپا و کوچک (بخش دوم)
_ حسابرسی داخلی چیست؟ + کاربردها و ویژگی ها برای یک کسب و کار

اگر این مقاله برای شما مفید و کارآمد بود، خوشحال میشویم برای افراد دیگری که به دنبال جواب سوالات خود در این مطلب میگردند، با به اشتراک گذاری این مقاله به آنها کمک کنید.